Het eilandgevoel begint al wanneer je op de veerboot in Harlingen richting Terschelling neemt. Ongeveer in 2 uur vaar je naar een andere wereld waar het bijna altijd waait en je de geur van het zilte water overal ruikt. Van de vaste wal naar een eiland waar rust en ruimte codewoorden zijn.
Terschelling is slechts 30 kilometer lang en gemiddeld 4 kilometer breed en toch is Terschelling het 2de grootste eiland in de Waddenzee. Het hoofddorp is West-Terschelling en is vooral tijdens de zomermaanden een geliefde reisbestemming voor toeristen. De vele kleine boetiekjes nodigen uit tot slenteren door de straten, de cafés en typische zeerestaurantjes maken het leven er alleen nog aangenamer. En de vuurtoren, de Brandaris, waakt al 400 jaar over het eiland en zijn gasten. Wist je overigens dat de haven van West-Terschelling de enige natuurlijke baai van Nederland is en tegelijk de mooiste van Europa?
De beste tijd om Terschelling te bezoeken is in juni omdat de flora er dan echt ontwaakt uit haar winterslaap. Vanaf juni tot oktober is het eiland ook een broedgebied voor vele vogels en een rustplek voor trekvogels tijdens hun reis naar het Zuiden.
Wie toch de drukte af en toe nodig heeft, of de beentjes wil strekken, trekt het best naar het dorp Midsland één van de vijf dorpen op het eiland dat, zoals de naam al aangeeft, in het midden van het eiland ligt. Het ligt op zo’n vijf kilometer van West-Terschelling. De lage geelstenen huizen met rode pannetjes brengen er een aparte sfeer. Vooral jongeren kunnen er ’s avonds hun dansmicrobe uitleven.
Terschelling is echt een eiland om te beleven. Je kunt er alleen ronddwalen of fietsen, culinair genieten en toch nooit het gevoel hebben dat de verveling erin sluipt. Zeker niet met de zon op je smoel, die tweemaal zo vaak schijnt als op het vaste land.